医武狂人（秦逸林诗涵）
医武狂人（秦逸林诗涵）最新章节：
但像凡天这种，处变不惊，轻轻点一下“人中『穴』”，就能把人救醒的手法——
“嘭——”的一声闷响，场上突然发出了一个匪夷所思的声音
直到多年之后，前来观摩的神主强者才会发现，青龙爪观天碑上，不断剥落下一层层的粉末
放开大笑后，只见关天傲将手中的阵旗猛然抛向了高空，正好就在杨毅云等人头顶位置
此同时，一片片散发着棕色大地灵纹的剑刃，犹如一条条游鱼一样，从黑色剑匣之中飞出来
一股强大无匹的吞噬之力从金色雷云中爆发而出，朝着四面八方扩散而去，所过之处虚空为之颤动
张晨身子趴在林芊芊身上，张嘴就亲在林芊芊那冰凉的红唇上，伸出舌头想要撬开那两排湿滑的皓齿
而在他的右手边，则是悬浮着一个只有巴掌大，可是表面上纹路清晰，铭刻着九头火雀模样的神秘药鼎
小小的灵种，终于变成了一株树苗，发出淡淡的金色光辉，竟然有了几分永生神树的风采！
柳生惠子微笑道：“好了樱子妹妹，快扶飞扬到床上躺下休息一会儿，我去看看姐姐
医武狂人（秦逸林诗涵）解读：
dàn xiàng fán tiān zhè zhǒng ， chù biàn bù jīng ， qīng qīng diǎn yī xià “ rén zhōng 『 xué 』”， jiù néng bǎ rén jiù xǐng de shǒu fǎ ——
“ pēng ——” de yī shēng mèn xiǎng ， chǎng shàng tū rán fā chū le yí gè fěi yí suǒ sī de shēng yīn
zhí dào duō nián zhī hòu ， qián lái guān mó de shén zhǔ qiáng zhě cái huì fā xiàn ， qīng lóng zhǎo guān tiān bēi shàng ， bù duàn bō luò xià yī céng céng de fěn mò
fàng kāi dà xiào hòu ， zhī jiàn guān tiān ào jiāng shǒu zhōng de zhèn qí měng rán pāo xiàng le gāo kōng ， zhèng hǎo jiù zài yáng yì yún děng rén tóu dǐng wèi zhì
cǐ tóng shí ， yī piàn piàn sàn fà zhe zōng sè dà dì líng wén de jiàn rèn ， yóu rú yī tiáo tiáo yóu yú yī yàng ， cóng hēi sè jiàn xiá zhī zhōng fēi chū lái
yī gǔ qiáng dà wú pǐ de tūn shì zhī lì cóng jīn sè léi yún zhōng bào fā ér chū ， cháo zhe sì miàn bā fāng kuò sàn ér qù ， suǒ guò zhī chù xū kōng wèi zhī chàn dòng
zhāng chén shēn zi pā zài lín qiān qiān shēn shàng ， zhāng zuǐ jiù qīn zài lín qiān qiān nà bīng liáng de hóng chún shàng ， shēn chū shé tou xiǎng yào qiào kāi nà liǎng pái shī huá de hào chǐ
ér zài tā de yòu shǒu biān ， zé shì xuán fú zhe yí gè zhǐ yǒu bā zhǎng dà ， kě shì biǎo miàn shàng wén lù qīng xī ， míng kè zhe jiǔ tóu huǒ què mú yàng de shén mì yào dǐng
xiǎo xiǎo de líng zhǒng ， zhōng yú biàn chéng le yī zhū shù miáo ， fā chū dàn dàn de jīn sè guāng huī ， jìng rán yǒu le jǐ fēn yǒng shēng shén shù de fēng cǎi ！
liǔ shēng huì zi wēi xiào dào ：“ hǎo le yīng zi mèi mèi ， kuài fú fēi yáng dào chuáng shàng tǎng xià xiū xī yī huì er ， wǒ qù kàn kàn jiě jiě
